فعالیتهای آموزشی هر کشور را میتوان سرمایه گذاری یک نسل برای نسل دیگر دانست (کافمن و هر من، ۱۳۷۴). هدف اصلی این سرمایه گذاری، توسعه انسانی است. به عبارت دیگر هدف فعالیتهای آموزشی رشد آگاهی و تواناییهای بالقوه انسان است. علاوه بر آن به طور کلی آموزش وسیله ای برای شناسایی مسائل اجتماعی اقتصادی و فرهنگی جامعه و پی بردن به راه حلهای مناسب برای آنهاست. از طرف دیگر، نه آموزشی هر کشور از نظر نیروی انسانی و مشاغل ایجاد شده در آن بالاترین نسبت را در میان سازمانها و دستگاههای دولتی دارد. بر این اساس نظام آموزشی را میتوان یکی از پیچیده ترین زیر نظامهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی منظور داشت. از نظر تماس با افراد ،جامعه نظام آموزشی از بالاترین میزان تماس و ارتباط برخوردار است به طوری که نظام آموزش و پرورش از نظر نیروی انسانی بالاترین تعداد افراد شاغل را در میان دستگاههای دولتی در بردارد.

رویکرد سیستمی در فعالیتهای آموزشی

بنا به تعریف یک سیستم (نظام) مجموعه ای از اجزاء به هم پیوسته اسـت کـه بـرای تحقق هدف معینی استقرار مییابد اجزاء اصلی نظام عبارت است از درون داد، فرایند و برون داد. این . سه عنصر در تماس با محیط پیرامونی علی الاصول، باید چنان در تعامل باشد که درون دادها پس از گذشتن از فرایند تغییر و تبدیلهای مناسب، برون داد مورد انتظار را حاصل کند.