یک مشاور در درجه اول یک شنونده است. مشاور با گوش دادن به آنچه که مراجع می گوید قادر خواهد بود که به او کمک کند تا بر گم گشتگی و گیجی خود فائق آید، مشکلش را تشخیص دهد، راههای حل آنرا کشف کند و با این احساس جلسه مشاوره را ترک کند که کار سودمندی به وقوع پیوسته است. 

بنابراین لازم است که مشاور به هر چه که مراجع می گوید با دقت توجه کند و کوچکترین جزئیات بحث را به خاطر بسپارد. اگر می خواهید که مراجع خود را متقاعد کنید که واقعا به حرفهای او گوش می دهید لازم نیست که اسامی وابستگان او را برای بار دوم از او سؤال کنید، لازم نیست که از او بخواهید حوادثی را که پنج سال پیش در روابطش اتفاق افتاده است یا مسئله بی اهمیتی را که او چندان اشاره ای به آن نکرده است، دوباره به شما گوشزد کند. شما می باید این جزئیات را به یاد بسپارید زیرا در طول جلسه مشاوره می باید به مراجع و هر آنچه که می گوید تمرکز داشته باشید. بهترین راه برای اینکه به او نشان دهید که توجه کاملی به وی دارید، استفاده از پاسخهای کوتاه است.

پاسخ کوتاه، چیزی است که ما به طور غیرارادی در بحثهای روزمره مان هنگامی که مجبور می شویم فقط به جای حرف زدن، شنونده باشیم به کار می بریم. مشاوره، هنر گوش دادن سازنده است.