روزنامه و مشروطه
صدور فرمان مشروطيت و تأسيس مجلس شوراى ملى، بسيارى از نهادهاى اجتماعى را در ايران دگرگون كرد. رشد سريع مطبوعات و تحول فضاى درونى آنها يكى از مهمترين تبعات اين انقلاب بود. هر چند كه نخستين روزنامه فارسى بيش از نيم قرن پيش از انقلاب مشروطه (در۱۲۵۳ق) منتشر شد ولى مطبوعات مقارن مشروطيت و پس از آن داراى تفاوت هاى عميقى با پيش از خود بودند. بين سال هاى ۱۲۵۳ ق (انتشار نخستين روزنامه) تا ۱۳۲۴ ق (صدور فرمان مشروطه) مطبوعات در ايران تنها محدود به چند نشريه دولتى و تخصصى و محلى بود كه شمارگان نشر آنها به زحمت به هزار مى رسيد و اغلب با حمايت دربار و با مطالبى ملال آور و تنها با گزارش هاى محدودى از اوضاع داخلى - و گاهى هم اخبار خارجى - همراه بود.
در چنين اوضاعى، مهم ترين ابزار شكل دهى به انديشه و افكار عمومى، منابر و خطابه هاى آهنگين وعاظى چون سيد جمال واعظ اصفهانى و ملك المتكلمين بود. هر چند در همين ايام چند روزنامه مهم و تأثيرگذار فارسى در خارج از ايران منتشر مى شد، اما مخاطبان اين گروه نشريات تنها اقليت تحصيل كرده و برخى نخبگان سياسى بودند، به ويژه آنكه ورود اين نشريات به داخل ايران با سختگيرى هاى حكومت همراه بود.
با صدور فرمان مشروطيت، در اندك زمانى، تعداد زيادى روزنامه و شب نامه منتشر شد. پس از امضاى فرمان مشروطه و تنها در چند ماه باقى مانده سال ۱۳۲۴ ق ۲۰ روزنامه در تبريز، تهران و چند شهر ديگر منتشر شد. اين روند در سال ۱۳۲۵ ق با شتاب بيشترى ادامه داشت. به گونه اى كه در اين سال بيش از ۸۰ روزنامه در ايران منتشر مى شد. تعداد روزنامه هاى عصر مشروطه تا سال ۱۳۲۷ق به حدود ۲۰۰ عنوان رسيد. البته تعريف روزنامه در آن دوران با آنچه امروزه منتشر مى شود متفاوت است، بسيارى از روزنامه ها تنها يك يا چند شماره منتشر شده اند و به جز چند عنوان كه به صورت يوميه منتشر مى شد مابقى به شكل هفته نامه و يا گاهنامه (ولى با ظاهر روزنامه) چاپ مى شدند. گروهى از اين روزنامه ها هم متعلق به مدارس جديدى بود كه با تأسيس مشروطيت متولد شده بودند.
روزنامه مدرسه تمدن، كمال، پرورش و عدالت از جمله روزنامه هايى بودند كه توسط چنين مدارسى منتشر مى شدند. روزنامه هاى فارسى زبان خارج هم با پيروزى مشروطيت، توان مضاعفى پيدا كردند. حبل المتين كه از سال ۱۳۱۱ ق با مديريت سيدجلال الدين حسينى كاشانى متخلص به اديب و ملقب به مويدالاسلام، به صورت هفته نامه در كلكته منتشر مى شد (و تا زمان درگذشت مويدالاسلام در ۲۴ آذر ۱۳۰۹ شمسى برپا بود)، از ۱۵ ربيع الاول ۱۳۲۵ ق به همت برادر كوچك ترش سيدحسن كاشانى، همزمان و به شكل يوميه در تهران آغاز به انتشار كرد. شمارگان حبل المتين در خلال سال هاى ۲۵ و ۲۶ به بيش از ۳۰ هزار نسخه رسيد كه در مقايسه با تعداد باسوادهاى آن روزگار بى نظير است.
در مدت سه سالى كه يوميه حبل المتين - تا نيمه رجب ۱۳۲۷ كه براى هميشه توقيف شد - منتشر مى شد (در سه دوره: تهران، رشت و تهران) همزمان حبل المتين كلكته هم در ۲۴ صفحه و به شكل هفتگى منتشر و توزيع مى شد. البته توفيق تنها با حبل المتين همراه نبود بلكه روزنامه انجمن ملى تبريز، روح القدس و صوراسرافيل هم از ديگر روزنامه هايى بودند كه با اقبال گسترده مردم مواجه شدند.
به



پشتیبانی 24 ساعته : 09909994252

---

برچسب ها: روزنامه و مشروطه